پاسخی سخت در خور بود زمستانِ پس از بهار. ولی افسوس ، بهار در راه زخمه زمستانی را که گذشت بر شاخ و برگ خود چون شمشیر بیگانه ای ناخوانده تا زمستانی دوباره یادآور امیدی نابجا را خواهد گریست . و این امید ریخته همچون شماطه نحس به تکرار است...
