شنبه , ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
عمر میگذردو من بیش تر میفهممکه هیچ چیز در دنیاارزش گریه کردن را ندارد!ما آدم ها مدام چیزهایی را که اسمشان را مصیبت و بدبختی میگذاریمدر سرزمین افکارمان میچرخانیم و دور میکنیم و همین باعث میشود در صدسالگی حسرتِ لذت نبردن از زندگی را بخوریم!شاید کلمه ی رها کردن و فرار کردن برای چنین لحظاتی به وجود آمده اند...از غصه هایت فرار کندر ناکجا آبادِ درونت رهایش کن؛و به دنبال هر چیز که شادت میکند روانه شو...زندگی اگر چیزهای زیادی برای گری...
