غم هجرانم.. من شاعر پاییز و بهاران و زمستانم باران زده ام اشک به دامان شبستانم خشکیده لبم.. شعر نمی آید من شاهد افسونگری این غم هجرانم باید بروم فصل به فصلی پاییز بیاید و سراید غم هجرانم