چهارشنبه , ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳
روزهایم چه سخت می گذرندهیچ آتشی دیگر گرمم نمی کندخورشید دیگر به رویم لبخند نمی زندهمه چیز پوچ و بیهوده استهمه چیز سرد و بی روح استستارگان مهربان هم دیگر با ناامیدیبه من نگاه می کننددقیقا از روزی که فهمیدمعشق نیز از میان رفتنی ست ......
