متن پوچ

"هیچ‌چیز...
واقعی نیست
جز زخم زبان‌ها..."

از انتخاب ها خسته ام /
باز کن مشتت را آسمان! /
نشان بده /
هنوز /
پرنده ای هست...
«آرمان پرناک»

خواب و خیالی پوچ و خالی
این زندگانی بود و بگذشت

من پوچم
میفهمی پوچ یعنی چی؟!
یعنی هیچی...
یعنی از هیچی برسی به همه چی
یعنی رفیقت میپرسه چی شده
تومیگی هیچی نیست ...
ولی توی هیچی نیست ها
خیلی چیزها هست
یعنی کلی حرف هست که باید بزنم
یعنی دیگه هیچ حرفی رو باور نکن
دلم برای هیچی ها...

شاید باید میرفتم...
شاید نباید فکر میکردم...
شاید رفتنم باعث اتفاقای خوبی میشد...
ولی واستادم فقط به دور دست خیره شدم...

چرا نرفتم؟؟
باور کن خودمم نمیدونم چرا؟؟
خشکم زده بود و حال عجیب غریبی داشتم...

ولی دوباره تصمیم گرفتم برم..
شاید الانم دیر نشده باشه...
باید آماده بشم..
باید...

مبهوتم از سادگی سالها انتظار وپوچی بارها جنون عاشقانه ی خواب آلود

از ذره ذره درونی که پوچ شد از باور دیواری که عاشقانه های، سر بریده داشت

ساعت ها را شکستم ،که زمانی نباشد که جستجو کنم خاطراتی که تودر آن کوچه ها پرسه میزدی
چه سخت غرق شدم...

روزهایم چه سخت می گذرند
هیچ آتشی دیگر گرمم نمی کند
خورشید دیگر به رویم لبخند نمی زند
همه چیز پوچ و بیهوده است
همه چیز سرد و بی روح است
ستارگان مهربان هم دیگر با ناامیدی
به من نگاه می کنند
دقیقا از روزی که فهمیدم
عشق نیز از...

مینشینم و به هرآنچه که پشت سرم میگذرد لبخند میزنم!
برای هیچکدام از فکر ها و حرف های پوچ و بیهوده ای که دیگران راجبم تصور میکنند و میگویند تره ای خرد نمیکنم!
خودم را از این جهان و روزمرگی های مضحکش دور میکنم و مانند نخل هایی که باد...

تو همان همهمهٔ پوچ دل انگیز منی...

قبل از آمدنت پوچ بودم،
مثل خانه ای بزرگ امّا خالی از هرچیز.
آمدنت انقلابِ زندگیِ من شد و تمامِ عُمرم به قبل از تو و بعد از تو تقسیم،
و فهمیدم که من به دنیا آمده ام تا فقط برایِ تو بمیرم، وگرنه که این دنیا بدونِ تو به...

یکی می‌آید یکی می‌رود و این قانون بقای زندگیست
اما تو که رفتی هیچ کس نیامد
انگار قانون بقا هم پوچ است وقتی تو نیستی.

پس از آنکه مرده بودم اگر مرا در مبال هم انداخته بودند برایم یکسان بود ، آسوده شده بودم.
تنها منزلمان گریه و شیون میکردند ، عکس مرا میآوردند ، برایم زبان میگرفتند ، از این کثافت کاری ها که معمول است.
همهٔ اینها بنظرم احمقانه و پوچ میآید.
لابد...

شما را گر شب یلدا بلنده / مرا لیست طلبکارا بلنده
ولی هندونه ام در شام یلدا / سفیدیّش بود چون شیر گاوا
انارم ترش و گردوهام پوچه / وچشمان زنم افسوس لوچه
بود آجیل تلخ و سیب ها کال / وقطعاً می شود وارونه ام فال !

گل یا پوچ
چه فرق می کند؟
یک طرف بازی که تو باشی
هر دو دستم پر است

دنیا همه پوچ
تو ،
تنها گلِ من