یکشنبه , ۱۸ شهریور ۱۴۰۳
نور چشم من ، به قدر تمام روزای های بعد از تو غمگینم پدرم جان من......
خاطراتت را فراموشش میکنم تنها چیزی که از تو به جا مانده در ذهنم گرفتن دستهای گرمت در شب سرد زمستان بود من تمام تو را فراموش کرده ام من صدای تو را چهره تو را حرفای تو را فراموش کرده ام پدر این جای قصه تلخ ازت من تو را به مجبوری فراموش کرده ام نه اینکه دوستت نداشته باشم نه من تو را همانند جانم دوست دارمت ولی من تو را از یاد برده ام من میترسم از این اتفاق تلخ...
امروز میخوام طلوع خورشید ببینم واقعا ها...
بعضی شبا قشنگن مث امشب الان که ساعت ⁴:²² دقیقه است همه خوابن من به سرم زد بیام اینجا از حسای خوبی که امشب گرفتم بگم ی جوری انکار همه چی آروم نمیدونم چرا ولی این ساعتای که همه خوابن دوس دارم سرم ی خورد درد گرفته شاید بخاطر دودی بود که اتفاقی تو حلقم رفت خلاصه ولی ته تهش که الان خوبه حالم ی جوریم که میدونم اینجوری خوبه چند شب پیش حال احوالم خوب نبود دلم گرفته بود ولی امشب حال احوالم خوبه دلم شاده خواستم بگم همیشه وضعیت زندگی ی جور نیست میگذره و بعد...
فردا ²²اردیبهشت هست و من امتحاناتم شروع میشن فردا امتحان قران دارم و الا استرس گرفتم که چطور میگذره میتونم از پسش بر بیام یا نه ولی امیدوارم خدا کمکم کنه هشتم ،فرزانه...
