دوشنبه , ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
دلنشین ترین عاشقانه دنیاست؛هنگام شانه کشیدن تو بر پیچ و خم موهایم...قربان صدقه ام بروی و من از خجالت در الفاظ زیبایت غرق شوم...سالهاست که برای طولانی تر شدناین عاشقانه، موهایم را بلند نگهداشته ام...!...
عقربه تمام ساعت های شهر را باید از جا درآورد...شمارش لحظه های نبودنتشور ترین نمک دنیاست که بر زخم های دلتنگی ام ریخته میشود......
