سه شنبه , ۱۳ آذر ۱۴۰۳
در انتهای تمام نا امیدی هایم، به نقطه نوری رسیدم که وقتی واردش شدم، خدا آنجا بود!در نهایت تمام محبت هایی که حقم بود و دریغ شد، به قسمتی از زمان رسیدم که خواستنم فقط .... محبتِ خداوند بود !می دانم آسانی ، زودگذر استمی دانم این دنیا، دنیای مطلق ها نیست !!می دانم تنها خداست که اول و آخر از اوست....اما راستش... گاهی غافل می شومخب چه کنم ؟! انسانم و انسان.... چقدر فراموش کار است ... آه ... آه از این غفلت!من خدا را در اوج نا...
