یکشنبه , ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
پوستت شیر و لبت سیب و دهانت عسل است آن بهشتی که خدا گفت به گمانم که تویی...
لب های سرخ و طره ی افشان که جای خود!دنیا غزل نداشت اگر دختری نبود......
بی تو... من کفاره ی یک ماه کامل داشتمخون دل خوردن اگر از مبطلات روزه بود......
یک گیره گرفتم که به موهات ببندیاینگونه دخیل حرم زلف تو هستم ...
