پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
ای دوست بیا که بی تو جانم به سر آمد/ای دوست بیا که بی تو ماتم ز در آمد...ای دوست بیا و روزگار من و دل بین/با رفتن تو خنده برفت،دیده تر آمد...ای دوست بیا که خاطرت خاطرم آزرد/نازک رخ من تو رفتی و ناله سر آمد...ای دوست بیت که دوش دیدم تو به خوابم/خندان شدم و بر شب خوابم سحر آمد...ای دوست بیا و خانه ام غرق صفا کن...شاید که به آسمان جانم قمر آمد...ای دوست بیا و ببر از روی و رخم گرد/شاید به نهال زرد جانم ثمر آمد...ای دوست بیا که بی تو غم به...
