اگر آن یار دل افروز به دست آرد دل ما را به جانش می سپارم من تمام عشق و سودا را به لبخندش صفا بخشد دل و جان و روان ما ز چشمانش بیاموزم همه افسون و معنا را به هر کوی و گذر رفتم نشان از او نمی یابم...
