دوشنبه , ۵ آذر ۱۴۰۳
می کشد آخر مرا حس بلا تکلیفی امهی به دستت پس،به پا پیشم مکش،کشتی مرا...
همبستر یک بغض فرو خورده ام امشبسخت است فراقش به گمانم که بمیرم...