اوژن یونسکو: نه تاب خانه ماندن دارم، نه تحمل بیرون رفتن. جهان به چشم من زندان با اعمال شاقه است. دیدن این جهان رنجم می دهد. نه آفتاب را طاقت دارم، نه سایه را. جمع به وحشت می اندازدم، اما تنهایی را نیز پایداری نمی توانم. - مکبت
عشق است که باعث ظهور کوه‌ها می‌شود ، عشق آهن را خُرد می‌کند ، غل و زنجیرها را درهم می‌شکند ، هیچ چیز نمی‌تواند در برابر عشق مقاومت کند ؛ ما این را خوب می‌دانیم ! بی‌ارزشیِ خود ماست که باعث می‌شود ول کنیم و دست بکشیم. عشق واقعی نمی‌داند...
