یکشنبه , ۴ آذر ۱۴۰۳
بالشت جانم ! چقدر صبوری تو ...!دلم که میگیرد روی شانه هایت گریه میکنم.از دنیا که خسته می شوم تا میخوری تو را میزنم . تو هم که آرام و بی زبان ! هیچ نمیگویی ...:)بی زبان دوست داشتنی !...
