با نگاهش شانه زد مویِ غزل هایِ مرا لعنتی؛ آمد که شورِ شعر چشمم تَر کند شیما رحمانی
موی لختش که در آورد دمار از جانم بوی ناب عرق قمصر کاشان می داد
