داستایفسکی: همدردی بزرگ ترین و شاید یگانه قانونِ وجود برای تمام بشریّت است.
داستایفسکی : ما هم می توانیم خوب و نجیب باشیم ، اما فقط وقتی که همه چیز بر وفق مرادمان باشد...
داستایفسکی : زندگی بهشت است و ما همه در بهشتیم اما نمی خواهیم آن را بفهمیم ، و اگر به راستی می خواستیم آن را بفهمیم فردا سر تا سر دنیا بهشت می شد...
داستایفسکی: کسی که به خودش دروغ می گوید و به دروغ خودش گوش می دهد، کارش به جایی خواهد رسید که هیچ حقیقتی را نه از خودش و نه از دیگران تشخیص نخواهد داد
داستایفسکی از خودم می پرسم: دوزخ چیست؟ و چنین پاسخ می دهم: رنج ناتوان بودن از عشق ورزیدن.
داستایفسکی: از هر آدم رذلی بپرسید ترجیح می دهد با رذلی مثل خودش سروکار داشته باشد یا باآدمی بزرگ و خوش قلب! بی تردید پاسخ خواهد داد : با آدمی بزرگوار و خوش قلب! پیروزی فضیلت در همین است
داستایفسکی : آن کسی که وجدان دارد اگر به اشتباه خود پی برد ، رنج می کشد این خود بیش از اعمال شاقه برایش مجازات است.
خاطرات ، چه شیرین و چه تلخ همیشه منبع عذاب هستند. -داستایفسکی -بیچارگان