چهارشنبه , ۱۴ آذر ۱۴۰۳
═══••✿°•☔❄•°✿••═══ای بانو عالم! می خواهم بنویسم ولی، کلمات ساز مخالف میزنن! تو که وجودت، واژه واژه از دین خداست... تو که خود ایمانی! مددکن مادرم... خسته ام! خسته از این همه تفاوت و دورنگی.. نماز می خوانم، اما.. قبله ام دنیاست... دست نیازم به خداست و رد نگاهم ب بنده خدا! فریاد ایمانم بلند است ولی زمزمه هایم طاغوتی است! حالم خراب است بانو! نام تو دوای دردهاست! نام تو رمز معجزه هاست! ای مادر! جواز شهادتم را امضاکن...
