زیاد پیش آمده، خیلی زیاد ! که حوصله ی خودم را هم نداشته ام ، ولی با همان حال ؛ حرف های دیگران را گوش بوده ام، زیبایی هایشان را چشم، و زخم هایشان را مرهم زیاد پیش آمده که کم آورده ام و با کوهی از بغض، نشسته ام...
