پاییز من...! حال دلم؛ مانند برگ های ریزان درختانت و مانند اشک های آسمانت گرفته است. زودتر بیا که دلم از این تابستان پر از تشویش خون است. بیا که دلم برای غروب های طلاییت، آسمان ابریت، خش خش برگ هایت و سوز سرمایت غنج می رود!
