کمدی، ادای خوش بینی را درآوردن است.
اگر اصلا در زندگی معنایی وجود داشته باشد، پس در رنج کشیدن هم باید معنایی باشد.
هر دختر کوچکی عشق را می شناسد. تنها ظرفیت او در رنج کشیدن به خاطر عشق است که افزایش پیدا می کند.
موسولینی هیچ وقت کسی را نمی کشت، فقط مخالفین را به تعطیلات می فرستاد.
همه چیز سیاسی است. من هیچ وقت سیاستمدار نخواهم شد یا حتی سیاسی فکر نخواهم کرد. من فقط با زندگی و طبیعت سر و کار دارم. این بزرگترین موهبت برای من است.
در هنگام دعا بهتر است قلبی بدون کلمات داشته باشی تا اینکه کلماتی بدون قلب.
من چیزی را می گویم که می خواهم بگویم و کاری را انجام می دهم که می خواهم انجام دهم. هیچ حد وسطی وجود ندارد. مردم یا تو را دوست خواهند داشت یا از تو متنفر خواهند بود.
هرگز پیش پزشکی نرو که گلهای مطبش پژمرده شده اند.
قهرمانان کسانی نیستند که همیشه برندۀ مسابقات می شوند. قهرمانان کسانی هستند که بیرون می روند و تلاش می کنند. و دفعۀ بعد بیشتر تلاش می کنند. و دفعۀ بعد حتی بیشتر هم تلاش می کنند.
اگر زنان دنیا را می گرداندند هیچ جنگی رخ نمی داد، فقط هر 28 روز مذاکرات شدیدی اتفاق می افتاد.
بر گذشته ای که پشت سرت است لبخند بزن. بر آینده ای که در مقابلت است تمرکز کن.
کارکرد دعا این نیست که بر روی خداوند تاثیر بگذارد، بلکه فطرت کسی که دعا می کند را تغییر دهد.
اگر مسیرت را تغییر ندهی، به همانجا می رسی که مقصدت است.
شادمانی یعنی هم مسیر بودن با زندگی، حس کردن جاذبۀ زندگی.
هر کس قیمتی دارد، مهم اینست که بفهمی چقدر است.
زمانی که دشمنت در حال اشتباه کردن است هیچ وقت مزاحم او نشو.
اولین زبان من، خجالت بود. تنها بعد از اینکه مورد توجه عمومی قرار گرفتم یاد گرفتم که بر خجالت خود غلبه کنم.
هیچ یک از ما نمی توانیم کارهای بزرگ بکنیم. ولی می توانیم کارهای کوچک با عشق بزرگ کنیم.
به دنبال فردی دوست داشتنی باش. ثروت را فراموش کن.
عدم خشونت جامه ای نیست که بتوان به خواست خود به تن کرد و از تن در آورد. جایگاه آن در قلب است، و باید بخشی جدایی ناپذیر از وجود ما باشد.
شکیبایی، الزامی است، و شما نمی توانید چیزی که الان کاشتید را بلافاصله درو کنید.
نکته خوب در مورد بازیگری اینست که شما را همیشه گوش به زنگ نگه می دارد. مثل بقیه شغل ها نیست که هر روز همان کار دیروز را انجام دهی.
خستگی ما معمولا از کار ناشی نمی شود؛ بلکه نتیجه نگرانی، درماندگی و عصبانیت است.
تعلیم دادن انسانی در فکر و نه در اخلاقیات، یعنی تربیت تهدیدی احتمالی برای جامعه.
