ارزش هنر در بیننده است.
شادمانی یعنی هم مسیر بودن با زندگی، حس کردن جاذبۀ زندگی.
برای پیشرفت در زندگی باید چیزهایی که دوست نداری را رها کنی، کارهایی را که دوست نداری انجام دهی متوقف کنی. باید چیزهایی را پیدا کنی که خوشت می آید، چیزهایی که در ذهنت قابل قبول هستند.
مردمی که نقاشی های من را نگاه می کنند می گویند که آن ها را خوشحال می کند، مثل احساسی که صبح ها وقتی از خواب بیدار می شوی داری. هدف اصلی خوشحالی است، اینطور نیست؟
مهمترین نکته در خلق هنر اغلب رها شدن از انتظارات و ایده هایت است.
هنر نمایانگر واقعی ظریف ترین احساسات ما است.
تو نمی توانی یک نقاشی ایده آل بکشی. ما می توانیم ایده آل را در ذهن خود ببینیم، ولی نمی توانیم نقاشی ایده آلی بکشیم.
بدترین چیزی که در هنگام کار می توانی بهش فکر کنی، فکر کردن به خودت است.
زیبایی هنر، راز و رمز زندگی است. زیبایی در چشم نیست، بلکه در ذهن است.
هنر نمایانگر وفاداری ما به زندگی است.
هنر، تمایل ذهن انسان به کمال است.
نقاشی های من درباره چیزهایی نیستند که دیده می شوند، بلکه درباره چیزهایی هستند که برای همیشه در ذهن باقی می مانند.
وقتی درباره هنر فکر می کنم، به زیبایی می اندیشم.
