ما در اثر سالها تجربه ی تلخ، دریافتیم که مردم دنیا خوش باور و احمق و توسَری خورند و عقلشان به چشمشان می باشد و همچنین دنیا خر تو خر است.
چنان آنها را ترغیب به گذشته و فقر و مرده پرستی و گریه و وافور و توسری می کنیم که دست روی دستشان بگذارند و بگویند باید دستی از غیب برون آید و کاری بکند!
