یکشنبه , ۴ آذر ۱۴۰۳
بر آن بودم که تو را بشنوم و آرام بگیرم حتم داشتم صدایت اندکی از دلتنگی هایم را بکاهد شنیدمت...بسیار بسیار ولی مگر این دل نازک کوچیک من، بعد از شنیدن طنین روح نوازت میشود به سینه ارام گرفت؟صدا مخملیِ من ❤️که اگر به من بود و از خدا نمیترسیدمکافر صدایت میشدم..ای که صدایت موسیقی گرتِه اندازی خلقت خداست کلام از صدای تو میشود آواز و زمین از اهنگین صدای توست که بر دوران هستی میچرخد و از طنین تو افرینش میشکافت تن خاک را و سبز...
