دانش واقعی این است که میزان نادانی خود را بدانی.
کسانی که خود را از افکار رنج آور رها سازند، به آرامش واقعی خواهند رسید.
تراژدی زندگی اینست که ما خیلی زود پیر می شویم و خیلی دیر عاقل.
فقط چون که چیزی هنوز انجام نشده به این معنی نیست که نمی تواند انجام شود.
برای اینکه دشمن خود را بشناسی، باید دشمن خودت شوی.
یا تو روزت را کنترل می کنی، و یا روزت تو را کنترل می کند.
هیچ وقت برای شروع کردن زود نیست.
بعد از اینکه همه چیز تمام شد، دین انسان مهم ترین دارایی اوست.
بهتر است که خودت را پاک و پرانرژی نگه داری؛ تو پنجره ای هستی که از طریق آن باید دنیا را ببینی.
یک موش فقط به یک سوراخ تکیه نمی کند.
کسانی که به جادو اعتقاد ندارند هرگز آن را پیدا نخواهند کرد.
وقتی کودکان را می بینم، چهرۀ خداوند را می بینم.
صلح نه تنها بهتر، بلکه بسیار دشوارتر از جنگ است.
انسانی واقعی، از هیچ کس متنفر نیست.
آدم خوش بین کسی است که همه جا چراغ سبز می بیند، در حالیکه آدم بدبین تنها چراغ قرمز را می بیند... آدم واقعا خردمند، کوررنگی دارد.
وقتی که چیزی که هستم را رها می کنم، چیزی که می توانم باشم می شوم.
گریه کردن ریه ها را باز می کند، چهره را شستشو می دهد، چشم ها را ورزش می دهد، و خشم را کاهش می دهد. پس به راحتی گریه کن.
برای موفق شدن، باید قلب خود را در کسب و کارت و کسب و کار خود را در قلبت داشته باشی.
اگر تسلیم نشوید، هنوز شانس دارید. تسلیم شدن بزرگترین ناکامی است.
نباید با یک دشمن بیش از اندازه بجنگی، وگرنه تمام هنر جنگ خود را به او یاد می دهی.
تحصیلات بدون ارزش ها، با اینکه بسیار مفید است، به نظر می رسد که انسان را بیشتر تبدیل به شیطانی مستعد کند.
هیچ وقت متوجه نمی شوی چقدر کار انجام شده است؛ فقط می توانی ببینی چقدر کار باقی مانده که انجام شود.
کسی که بیشتر از دستمزدی که می گیرد کار می کند، به زودی بیشتر از کاری که می کند دستمزد می گیرد.
تنها تفاوت بین قدیس و گناهکار اینست که هر قدیسی گذشته ای دارد، و هر گناهکاری آینده ای دارد.
