انسان در بیست سالگی در مرکز جهان میرقصد ، در سی سالگی میان دایره پرسه میزند ، در پنجاه سالگی روی حاشیه راه میرود و از نگریستن به درون و بیرون پرهیز میکند ... پس از آن دیگر اهمیتی ندارد امتیاز کودکان و سالمندان ، نامرئی بودنِ آنهاست !
