مسیر جاده به دوش خسته ام بگذار سر را بخوان با من تب و تابی دگر را تو خوبی مثل باران بهاری که می فهمد غم گل های تر را تماشا می کند سرشاخه ها را مداوا می کند زخم تبر را نگارا! در حضور ماه تابان به رسم خود...
