متن هایدگر

نخست سپاس گزاردن آموزید ؛ آنگاه اندیشیدن می توانید.

اندیشه برانگیزترین امر در زمانهٔ اندیشه برانگیز ما آن است که ما هنوز فکر نمی کنیم.

■ اگر با مرگ همه چیز به پایان می رسد، پس زندگی چه ارزشی برای زیستن دارد؟

چنین می توان گفت که اصالت هدف نهایی انسان است. مقصود از اصالت خود شدن است. به قول هایدگر زیستن اصیل، زیستنی است که در مرتبه اندیشیدن به هستی قرار دارد؛ اما خودآگاهانه...

هایدگر می گوید این حرفِ چرندی است که عشق ما را کور می کند، بلکه به عکس، عشق ما را وامی دارد چیزهایی را ببینیم که وقتی عاشق نبودیم نمی توانستیم ببینیم. وقتی حالمان بد است بخش هایی از جهان بر ما فرو بسته اند و مثلاً از دیدن شادی...