به قول کمال خجندی آرام دلی دفع غمی مرهم دردی...
جهان پُر شمسِ تبریز است، مردی کو چو مولانا؟
هرشبی در خواب می بینم که سنگین دل تری
در دلم مهرکسی خانه نکردست بیا خانه خالیست نگه داشته ام جای تورا..