هرروز از لبانم نام تو می چکد تو هنوز در انتهای دالانِ نیامدن قدم میزنی
من بهانه میگیرم و تو لبانم را با یک بوسه ببند. . .
تو آن بوسه ای که هرگز از لبانم نمی افتی
