متن بوسه

بوسیدم
دودی را که
ریه اش را بوسیده بود....

زهره تاجمیری

هر چه نزدیکت شدم، قلبت شد از من دورتر
با همه اهل تواضع. با منی مغرور تر

بیشتر از پیش احساس رهایی میکنم
هر چه در آغوش گرمت میشوم محصور تر


من به هر ساز تو میرقصم تو هم پس شاد باش
من که با هر ساز دارم مینوازم شورتر...

عطارد،
مامور است بنویسد،
واکنش‌های احساسِ ما را،
در چشمکِ شب‌های ستاره‌بارانِ
عشق و بوسه!

پی‌نوشت:
تیر یا عطارد، کوچک‌ترین سیاره‌ی منظومه‌ی شمسی است و در ادبیات فارسی به عنوان دبیر و نویسنده‌ی فلک شهرت دارد.

سرشار‌ از احساس است،
شعرِ زندگی با تو؛
وقتی که:
صبح،
از مَطلعِ آفتابگردانِ بوسه‌هایت،
شکوفا می‌گردم؛
و شب،
در مَقطعِ شب‌بوی آغوشت،
آرام می‌گیرم!

می‌شوم شاداب، با یادِ شرابِ بوسه‌هایت
می‌شوم همواره یارِ مهرجوی خاطراتت

چگونه سر کنم لحظه لحظه‌های خود را
نزدیکم اما خیلی دور، ای مردم شهر
هر زنده‌ای یک قصه، قصه‌ام گنگ و ناشناخته
کلمات می‌رقصند، در دلم، مانند یک رویا

به هر گوشه‌ای می‌روم، خاطرات شگفت
بوی عشق و مهربانی در هوای سردم بماند
چشمانم را می‌بندم، تو را در ذهن...

دلم تنگه، دلم تنگ نگاته…

دلم تنگ دو چشمون سیاته…

دلم میخواد ازت بوسه بگیرم…

ولی از شانس بد بابات باهاته…

شب هایم بخیر نمی شود
باید که باشد
و در تمام لحظه هایم تکرار شود
مرا از عطر نفس هایش سیراب کند
و با فانوس چشم هایش
ویرانه ی تاریک قلبم را روشن سازد
شب های بی کسی ام
هرگز بخیر نمی شوند
مگر اینکه به جای تیک تاک ساعت...

به گمانم جان دادن هم کم است...

در پی یک لحظه بوسیدن تو...

اول تویی آخر تویی باشی تو سردار آرزوست
عشقم تویی در راه عشق این سر بردار آرزوست

لعنت به هر لب جز لبم که بر لبت بوسه زند
دل پای عشقت داده ام ای عشق دل دار آرزوست

تمام سهمم از دنیا، همان چشم سیاهت بود...


که قلبم را میان سینه می لرزاند...

آمدم تا که ببوسم لب شیرینت را...

که پریدم از خواب...


چقدر خواب قشنگی میشد...


فرصت بوسه ز لبهات ، گر محیا میشد...

بکش با موجِ احساست، مرا در بسترِ آغوش؛
و نقّاشی بکن، تصویرِ امواجِ دلِ من را!

من، فدای خنده های نوگلِ لبهای تو؛
نازِ آن نابِ نگه؛ وقتی به ما می‌آوری!

عشق می گیرد دل از: گلبوسه های پرشعف؛
صد تشکّر از تو چون: این سان صفا می‌آوری!

"میان فاصله‌های ما، هزار بوسه گم شد"

دلم بوسه ز لبهای تو میخواست...
ولی افسوس دوری از بر من...
امین غلامی (شاعر کوچک)
http://amingh68.blogfa.com

یک قالی با ارزش صد پاره پاره
کارش گذشته از رفو ها این قواره

تفسیر حال و روز من از دوری توست
تمثیل این قالیِ زارِ این اشاره

باید خودت از نو بکوبی و بسازی
بی فوت وقت و مکث و فال و استخاره

کاری برایم کن،هنرمندی عزیزم
تا فرصت...

وقتی هوا بس ناجوانمردانه سرد است ، آه
چاره فقط بوسه بر آن لبهای سوزان است
اعظم کلیابی بانوی کاشانی

دستانت، دستی از مهربانی و عشق،
که در آن، دلِ من گم می شود و می یابد خود را.
هر بوسه ات، شعری است بی پایان،
که در آن، من و تو در هم می رقصیم و جهان می میرد.
تو همان یاری که در حضورش،
جانم زنده می ماند...

مانده در دل حسرت بوسه ز لبهای ترت...
کاش تکرار نشود حسرت بوسیدن تو...
امین غلامی (شاعر کوچک)
https://amingh68.blogfa.com

چه زیباست که از چشمان عاشق، بوسه هویدا باشد
نسرین شریفی

ای دل سخن حاشا مکن، ازدل مبر آن خاطر شیرین
که طعم بوسه یارت، هنوز درحنجره گیر است

نسرین شریفی

غروبی،
برای نخستین بار
زنبور لبم بر گل لب هایت نشست
گرچه زیاد آنجا نماند...
اما آی دخترک نازنین،
طعم شهد لبت ابدی شد
و عسل بوسه ات در روحم ریخته شد.



شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

برای رقص در هر آنچه میدانی چه دلتنگم
برای پرسه در اقلیم بارانی چه دلتنگم

تب و تابِ هوای عاشقی در بی قراری ها
برای گرمی یک بوسه ی آنی چه دلتنگم

برای دسته جمعی خواندن آواز دلتنگی
به شبگردی بدر آغوش خیابانی چه دلتنگم

برای بی خبر بودن به...