جمعه , ۲ آذر ۱۴۰۳
شهرِ منرقصِ کوچههایش را باز مییابدهیچ کجا، هیچ زمان،فریادِ زندگی بیجواب نمانده است......
هیچ کجا خانهی آدم نمیشود ،حرف از آغوشِ توست ......
اهل هیچ کجا نیستم!عاشقمو تنها اهل به تو فکر کردنماهل دوست داشتن توو این برای تمام من کافیست ......
