می رَوی اَما نِمیدانی با رَفتَنَت تَمامِ وُجودَم را با خُود میبَری دَریغا اَز اینکِه نَزد تو شِکایَتی کُنَم اَما بِه مَن قُول بِدِه دَر دوریِ مَن مُراقِبِ وُجودَم باشی.
