متن دلنوشته عاشقانه

قلم را در دست بگیر و از آنچه که در دل و جانت را آشفته کرده بنویس. این قلم می‌تواند مرهمی باشد بر گودالی که پر از آشوب‌هایی که تو را بی‌قرار کرده‌اند. قلمی، که می‌تواند زخم‌هایی بر قلبت بزند، اما در عین حال تو را آرام کند. این قلم،...

من این صبح قشنگی را؛
که سرشار از گلِ مهر است،
به حسّ مهربانی،
در نگاهت،
می‌کنم تقدیم!

گفته بود می‌مانند که ناگهان؛
کمی ردی ازش جا گذاشت، اما این رد، تنها بوی یادهایش است که در هوا پراکنده شده. ناگهان غیبش زد، طوری رفت که انگار از اول نیامده بود؛ گویی یک توهم تلخ و زیبا بوده.

به نام خداوندی که غم را آفریده
عنوان: نامه‌‌ای به سفر بی‌برگشت
ژانر: تراژدی، عاشقانه
اثر: مریم فواضلی
آخرین باری که دیدمت، چشمانت سرد و بی‌روح بودند. چونان قلعه‌ای محصن در میان مه‌گرفته‌ترین روزهای زمستان بی‌آنکه نگاهی به من بیاندازند. انگار از من عبور کردی بدون آنکه در نگاهت، ردپایی...

ڪاش امشب…

ڪاش امشب باران می‌بارید،
ڪاش خیابان‌ها خیس از عطر خاطرہ می‌شدند،
ڪاش ڪسے در گوش دل، زمزمه‌اے از جنس آرامش می‌خواند،
ڪاش ماہ، دلش براے دلدادگان تنگ می‌شد و نورش را مهربان‌تر می‌تاباند،
ڪاش… ڪسے از دوردست‌ها، بی‌بهانہ دلتنگم می‌شد!

ڪاش امشب، باد پرده‌هاے انتظار را ڪنار می‌زد،...

گاهی نبودن کسی، مثل سکوتِ شبِ بارانی‌ست.
نه قابل فراموشی‌ست و نه می‌تونی با خاطره‌ها جاشو پر کنی.
دلتنگی فقط مرور نیست.
یه جور زیستن بی‌صداست در امتداد حضورش.
در لحظه‌هایی که هنوز بوی نگاهش به مشام میرسه.
کاش می‌شد فاصله‌ها رو با واژه‌ای کوتاه کرد.
با یک "دلم برات...

زن ، آغازگر زندگی‌ست و مادر، معناگر آن.
در نگاهش، تمام جهان آرام می‌گیرد و در آغوشش، کودک، خدا را نزدیک‌تر می‌بیند.

مادران ، فرشته‌هایی‌ هستند که بی‌بال ، پرواز می‌کنند...
و زنانی که مادر می‌شوند، جهان را عاشقانه‌تر ادامه می‌دهند.
در آینه‌ی صدای مادر، مهربانی جریان دارد.
زنی که...

تو رفتی، ولی از وقتی اومدی، زندگی من برای اولین‌بار ریتم گرفت… و حالا که نیستی، این ریتم هنوز برای تو می‌زنه

من میان سکوت این خانه
حس خوبی به بودنت دارم...

آرزوهای من
آرزو دارم دراین روزای تنگ
حال زیبایت مُدام باشد قشنگ
هیچ نماند آرزویی بر دلت
همّ و غمهایت نهان در زیر سنگ

می نویسم هر روز
با طلوع و غروبِ خورشید
عاشقانه هایی را
که لبریزِ عشق توست
لبریزِ دوست داشتنت
ولبریزِ دلتنگی هایی
که از دوریت پر کرده اند تمامِ مرا

شک نکن که:
جغرافیای تنِ تبدارم
همواره
نقشه‌ی راهِ هموارِ به تو را
با مهرِ نهان
‌خواهان است

شام تا شام
بر بلندای بامِ بخت، ببین
بسترِ سرد از نبودت را
و با سوسوی ستارگانِ محبّت
بلرزان دلت را
به حالِ دلم!

خطای دیدم بود
اگر دیدی
که گفتم
بر هم خورده
مرزِ مهرم

موج، خسته، خسته،
خود را به ساحل می‌رساند؛
موج، تشنه، تشنه،
تن را به دلِ ساحل می‌سپارد؛
امّا،
چو از سینه‌ی سنگِ ساحل،
احساسی نمی‌بیند،
زود می‌فهمد:
جای او همان دریاست!
دریایی‌بودن، بس زیباست!
پ. ن:
بخش پایانی این دل‌سروده دارای آرایه‌ی ادبی «حُسنِ تعلیل» است.

تیک تاکِ ثانیه‌های دلم
در ضربانِ پیوسته‌ی احساس
چه سرخ می‌تپند
نوگلِ شادابِ رسیدن را

گاهی دلم می خواهد فقط بنشینم ،
به تو فکر کنم
وهیچ نگویم
نه از دلتنگی ، نه از فاصله
نه از بغضی که هر شب لای نفسهایم جا خوش کرده
تو فقط باش........
در گوشه ای از جهان که هوا هنوز عطر بودنت را دارد
همین کافی است برای...

قـول دادم به خودم
بنویسم از تـو
بـنویسم از دل
دل بـی تاب و پـر از دلهره ام
هر زمـان
هر جـایی
از دَمِ صـبح که خـورشید جهان می تابد
تا غروبی که
دلم تنگ تو و دیدن توست


#بادصبا

این قلب من
نه در بارانی که می بارد
نه در پاییز خوش آب و رنگ
نه در جاده های خیس و خالی
فقط و فقط آنوقت که
زمان در گیسوانت گم می شود
و چشمانم غرق زیباییت می شود
و جانم ذره ذره برایت آب می شود
عاشقانه می...

✨❤️
@bzahakimi
نفسی هست هنوز
احساسی
در امتدادِ عاطفه
می‌تپد
نبضی
در جریانِ زندگی
دل دل می‌زند
و هنوز هم می‌شود
هم‌صدا با
حسّ سپیدِ کاینات
عاشق شد

هر لحظه؛ نو به نو
تکرار می‌شوی در من
تکرار می‌شوم در تو
با خواهش‌های دل تنها
و مگوهای اشک و آه
تکرار می‌شوم از آهنگ؛ از صدا
از صداقتی که در سینه‌ام مانده به جا
و باز
تکرار می‌شوم در تو
همواره... نو به نو...

🍃🌸🍃

@bzahakimi

نوشتم با دلم، گل‌واژه‌ها را

نخواندی؛ شد دلم، درگیرِ غم‌ها

وَ احساسِ عجیبی، در من افتاد

که ویرانه، شد از آن، دشتِ رویا

"سلاماً على الذین نشتاق إلیهم هذه الأیام أکثر من محبتنا لهم."

سلام بر آنهایی که این روزها بیشتر از دوستداشتن، دلتنگشان هستیم

این جمله بیانگر دلتنگی عمیقی است که فراتر از محبت معمولی است. گویا دوری از عزیزان در این روزها، حس دلتنگی را چنان شدت بخشیده که بیشتر از...

یکبار هم خطابم کرد همدمِ همیشگیم …
و چقدر این جمله بوی آرامش می‌داد، بوی ماندن، بوی اطمینان. همدمت بودن، یعنی توی لحظه‌های سخت، کنار تو بودن نه از روی اجبار، از روی عشق. یعنی گوش دادن به حرف‌هات، حتی وقتی هیچ‌کس حوصله‌ی شنیدن نداره.
یعنی خندیدن به خنده‌هات، گریه...