ها , یپ یپ , ها تو راه پر بود از درد پره تو زرد و نامرد پره از شام آخر پره فراقه مادر
تو راه پر بود از فقر باور پره پر بود از زهر و کافر تو راه پر بود از قهر و داور تو راه پر بود از درد تو راه پره هوس بود من باس میشدم هرس زود تو راه پره شیرینی و روشون پره مگس بود
تو راه پر از قفس بود آب خون دلو نفس دود فریاد میزد غم از تو من پرواز عینه پرستو یاد گرفتم پا پس نذارم ته بن بست راه هست برا من
کاری با اونکه نالست ندارم ببین من از اون لامصبائم یاد گرفتم جون بکنم تا راحت نشه از روم بپرن از رگو از خون بگذرم تا باور کنی از اون بهترم
یاد گرفتم رو نرو نرم چون میچرخه و منم رو محورم
مردم با اونکه روئه بدم پس یاد گرفتم که رو بهت ندم نه هه اینو یاد گرفتم که من مثه باد یه فتنم
پس کاری نکن که طوفانی شم که من خون ببینم خونخوار میشم
ها اینو یاد گرفتم که دریا با یه جنگجو آرومه تا ته رفیق فقط پارومه ساحل پشتو طوفانو بارونه اینو یاد گرفتم که همه انگشتا رومه بزرگ کوچیک داروغه فقط موزیک دارومه باز من تنها چت تو اتاقم تنها هدفون تو گوش تو راه پره تاریکی بود پر قما .. تو راه پره هوس بود من باس میشدم هرس زود تو راه پره شیرینی و روشون پره مگس بود
تو راه پر از قفس بود آب خون دلو نفس دود فریاد میزد غم از تو من پرواز عینه پرستو
تو این دنیا دیوونه ها پرن هنوزم اجبارا دیگه خودم نبودم هنو واسه هدفم هلم نگو نه
ولی اینو یاد گرفتم که تو قالب خلم نمونم
خطامو رو افراد دورم نکوبم شعرمو دیگه جایی بلند نخونم اینو یاد گرفتم خوبه باج گرفتن نگیری میگن پاک خرفتن
عشق میخواد از دله خاک نوشتن هی نوشتم هی نوشتم آدمای لال فرشتن اینو یاد گرفتم هیچوقت دل نشکنم جوری باشم که بهم لش نگن
جایی نرم تا تشنم نشن اینا ول نمیکنن تا پا هجلت نرن اینو یاد گرفتم که دیگه هرجایی نخندم خشک از یه حرفایی نرنجم
استوار تنهایی نترسم رو به روم یه فردایی هر چند بد یه خدایی تو عرشم هست تو راه پره هوس بود من باس میشدم هرس زود تو راه پره شیرینی و روشون پره مگس بود
تو راه پر از قفس بود آب خون دلو نفس دود فریاد میزد غم از تو من پرواز عینه پرستو تو راه پره هوس بود من باس میشدم هرس زود تو راه پره شیرینی و روشون پره مگس بود
تو راه پر از قفس بود آب خون دلو نفس دود فریاد میزد غم از تو من پرواز عینه پرستو
