همین یه دونه رم اگه درست گوش میکردی الان وضع این نبود حالا بقیش پیش کش آ یه سایه میدوئه دنباله من تنها و وحشی رو زمینم بی هوا نوشتن اسممونو تویه بدها وسط زخمی ترا طلب دارم من از این زندگی از این شبا آ هر کی به ما...
آ این یکی واسه پشت هم بودن نیست واسه دور از هم موندنه همه دنیا پره از برنجه خون و غمه نونه خورشت گردن دله من پره نفرته و اندوهه و من اونو پرش کردم همه ایران من پر شده از فحشو غم پشتو و زمین خواری پله نامردى رو...
سرد مثه پاییز و زرد مثه برگاش شمع همدمه طرد از همه نه میگم برگرد نه حقمه درداش خب شب میگه دوست دارم بعد پشیمون میشه فرداش رفت مثه چند دفعه قبل ولی این دفعه فرق داشت این آخریا حرفی نبود بینمون رابطه مثه پانتومیم عیبی نداره نوبته مام میشه...
به عشقه خودت اولاش رو نمی گن اولاش جوونی بود ولی الان دیگه همش به عشقه خودته به عشق خودت نه لندن نه آریزونا پاک عینه ماهی زلال هر کاری کنی باز بر می ردم من اصلا از این آویزونام شب تاریکه اما شمع داری گل می زنم عین شمسایی...
هر روزمو پیشم باش که منم میشم عاشق یه کاری کن نیشم وا شه هر روزمو پیشم باش که منم میشم عاشق یه کاری کن نیشم وا شه یکاری کن نیشم واشه که من از تو شادشم دوست دارم که حرفام همه جا آویزونه گوشاتشن راهمون با هم یکی میدونم...
ها , یپ یپ , ها تو راه پر بود از درد پره تو زرد و نامرد پره از شام آخر پره فراقه مادر تو راه پر بود از فقر باور پره پر بود از زهر و کافر تو راه پر بود از قهر و داور تو راه پر بود...