من همان ابرم که از بس بغض دارد در دلش

حجمه ی سنگین او بر روی افتاده است آنچنان بیگانه گشتم با خودم که مدتی است

سایه ام پشت سر مردم به راه افتاده است قاب عکسی را تصور کن که طرح چهره اش

در گذار عمر از برج نگاه افتاده است

شب تارم ای صبر و قرارم تو از این خانه مرو

تو از این خانه مرو با من تو بمان و بر خانه بتاب و شب من را سحری

شب من را سحری



Vesal Alavi Mah Lyric

ZibaMatn.IR