پس از صد سال پاییزم تو باشی دانه های شوق را از ابر میریزم

حضور تو هوایم شد دگر چیزی نمیخواهم

زمستان پادشاه فصلهایم شد نه پاییزم ,

زمستان هم تو را دارد بلور و رقصه برفت را زمین از پنبه پوشاند تا ببافد گیسه نرمت را

کنار شعله ی عشقت برایت چای دم میکرد

زمستان هم صبورانه تو را چشم انتظاری کرد برقصان شاله عشقت را مرا شیدای شیدا کن در این بزم زمستانی مرا همقدر یلدا کن

برقصان شاله عشقت را مرا شیدای شیدا کن در این بزم زمستانی مرا همقدر یلدا کن

برقصان شاله عشقت را مرا شیدای شیدا کن در این بزم زمستانی مرا همقدر یلدا کن



Madaar Zemestaanam Tora Darad Lyric

ZibaMatn.IR