شنبه , ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
آدمهای مهربون همیشه هستن همیشه در دسترسنبا مرامن ؛ با معرفتن مشتی ان ؛جنسشون ازاون جنس خوبای روزگارهخودشون رو فراموش میکنن تا دردای بقیه فراموش بشهاز خودشون میگذرن واس رفیقشون ؛واسه کسایی که دوسشون دارن !جونشونو واسشون میدن ،اخه مهربونن دیگه !اما اونا دستاشون همیشه زیر چونه پر از بغضشونهمرهم دردن ،اما وقتای دلتنگی ؛ تنهایی ؛ اصن درد !میشن دارمکافات واس بقیهاونا هیچ مهربونن ...#نورا_نوشت...
