سالهاست نبودَت را پایِ پاییز می نویسم! دِلم راضی نمی شود قبول کُند، تو مَرا نخواستی! وگرنه این پاییزِ بیچاره هَربار، باران های عاشقانه اش را... برگ های نارنجی اش را... خودش را، آماده ی آمدَنت میکند!
