شنبه , ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
باید تکثیر بشم ولی در قطعِ خیلی کوچیک، مثلا اندازه‌ی وروجکِ آقای نجار با موهای نارنجیش یا خاله ریزه وقتی با قاشق سحرآمیزش کوچولو می‌شد.باید خودِ دومم در قطع کوچیک، بپره روی فرمون تا بتونه زاویه‌ی مورد نظر من رو ببینه، بعد اون آهنگی رو که از همه بیشتر دوست دارم پخش کنه و صبر کنه تا از خروجی جردن و اتوبان صدر عبور کنیم و به محض دیدن اولین شاخه‌‌ی پر برگِ بید‌ِ مجنون دکمه‌ی ضبط دوربین رو بزنه و این پاییزِ زیبا رو برام ثبت کنه.هر روز از ابتدای ...
