و چه احساس قشنگی ست که در آخر شب یادِ یک خوب تو را غرق تمنا سازد.. همان یاد که خبرت را به امواج ندهد! در سبقت به طرز عجیبی زبان زدند برای فنا... و چنین ست که گویند روز ما تیره ز اندیشه ی فردا شده ست..!
