آدم نخواهی شد مرا از یاد خود بردی و از یادم نخواهی شد معطل در مسیر داده بر بادم نخواهی شد به خاطر دارم از خاطر فراموشی تو اما فراموش از طنین نای فریادم نخواهی شد برو ای خانه ات آباد و با مردم مدارا کن اسیرم کردی و دلدار...
