متن علی معصومی

پاییز می رود
پائیز می رود که زمستان فرا رسد
کولاک برف و لحظه بوران فرا رسد

پائیز بسته بار خودش را که بعد از این
تاراج باغ و دشت و بیابان فرا رسد

تشویش گل به چهچه بلبل بهانه شد
تا روزگارِ دادن تاوان فرا رسد

حال و هوای...

ترفندهای تو
چند است نرخ قیمت لبخندهای تو؟
چون است حال خسته دربندهای تو؟

هر ساله عطر و بوی بهاریکه می رسد
کل می کشد زمانه به اسپندهای تو

سررشته های شال تو ارباب فتنه اند
برکت دهد خدا به خداوندهای تو

خشکانده اشک دیده مان را نبودنت
در شوره...

بشکن بشکن
باز آبان شد که گرمای تنت را حس کنم
نقش گل در انحنای دامنت را حس کنم

هر سحر از کوچه باغ شهرک دلدادگی
عطر یاس و ارغوان و سوسنت را حس کنم

در فضای آسمان سرد شب های خزان
اختران عاشق چشمک زنت را حس کنم

هیچ...

جلوه پگاه
یادت نمانده این که نگاهی کنی مرا
مهمان بزم خاطره خواهی کنی مرا

با غمزه های فتنه گر دلبرانه ات
دلبسته ی خطا و گناهی کنی مرا

گفتم برسم اینکه قدم بر سرم نهم
تا انتهای حادثه راهی کنی مرا

میرفتی و سپاه شلالی به پشت سر
تا...

دزدید
وقتیکه چشمان مرا هم خواب دزدید
عکس تو را از چارچوب قاب دزدید

من ماندم شب ماند و یاد خاطراتت
ته مانده ذهن مرا شبتاب دزدید

زیر سرم بالشتی از پرهای قو بود
جآئیکه باد از گوشه ی تالاب دزدید

در انحنای شاخه های بید مجنون
آرامشم را حسرت...

مجالی نیست
دو زلفت را طناب دار من کردی ملالی نیست
جوابم را گرفتم از دل تنگم سوالی نیست

میان ضجه های مانده در پس کوچه حیرت 
به پای کشتگان چشم تو قال و مقالی نیست

کنون بگذار رقصم را ببینی گاه جان کندن
برای مانده بر داری از این...

گردنبند الله
شروه می خوانم برای عمر کوتاهی که هست
شعله می گیرم به پای بغض همراهی که هست

با سکوت بی سرانجام شب و یاد سحر
نغمه می سارم به وقت گاه و بیگاهی که هست

با شباهنگام سرد و خلوت ویرانه ام
قصه می گویم به گوش دلبر...

تو نباشی...
چه بخوانم که به پایان نبرد حوصله را
چه بگویه که زبانی نگشایی گله را

تو در آنسوی جهانی و من این سوی جهان
چه کسی خواسته تا طی نکند فاصله را

کو نگاهی که هوایی نکند جان مرا
کو نشانی که به مقصد ببرد قافله را

ما...

تو باشی
خوشا آن دل که دلبندش تو باشی
امید و لطف و پیوندش تو باشی

غم و شادی به قهر و آشتی ها
شکوه مهر و لبخندش تو باشی

حریم ساحت امن و امان است
جهانی که خداوندش تو باشی

در این جغرافیای بی نهایت
ری و بلخ و...

هر لحظه به زندگی تماشا کردم
نالیدم و خندیدم و حاشا کردم
جز حسرت و اندوه ندیدم هرگز
واله هرانچه را که پیدا کردم
♤♤♤
علی معصومی

سراب
در دل پرخروش امواجت ماندم و مثل یک حباب شدم
بی جهت روی آب رقصیدم محوِ در کار پیچ و تاب شدم

ساکن شهر آرزو بودم که خودم را دوباره گم کردم
پای مشروطه خواهی چشمت در هیاهوی انقلاب شدم

منطق عشق را نفهمیدم بخصوص از جناب لب هایت...

رویای عقاب و پشه

مهربانی کن از این پس با دل دلدار خود
جا نده یار خودت را در صف اغیار خود

خوشه خوشه جستجو کن دولت اقبال را
تا بریزی خرمن شادی به گندمزار خود

ای زلیخا دست از این دُردانه بردار و برو
تا نبینی رنج مردن را...

عین خرافاتست
منه پا در مسیریکه پر از تشویش و آفاتست
نخور زهری که تدبیرش پر از رنج مجازاتست

میان باغ گل تا مخمل آلاله ای دیدی
نبند آسان دل خود را که دل کندن مکافاتست

تمام فرصت عمریکه با دلدادگی طی شد
بنای آب و رنگ بی نظیری از...

چه بود؟
غیر یادت های های من چه بود
نغمه ی شور و نوای من چه بود

در میان شهرک آشفتگی
کوچه نام آشنای من چه بود

جز غم دیرین ایام وصال
مژده دنیا برای من چه بود

یا که در این عالم سرگشتگی
اینهمه هول و ولای من چه...

دیوونتم
نزاری منو بی خبر از خودت
که از غصه های تو دق می کنم
هنوز از سر شب که رفتی گلم
همش با خودم نغُ و نغ می کنم

چه می خواد مگه روزگار از دلت
که با تو همش سر به سر می زاره
برای خوشی های تو...

نهان شده
دیگر چه گویمت که چنین و چنان شده
از بس نیامدی... به خدا داستان شده

هر کوچه نغمه های تو را جار می زند
هر شاخه ای به بوم و بری شادمان شده

گویا پیام آمدنت را شنیده است
شهری که پای هر قدمت مهربان شده

رعدی بزن...

شب یلدا
شب یلدا رسید اما نیامد
بلند بالا...بلند بالا ...نیامد

خزان آلوده فصل جنونم
تسلی دلم، لیلا نیامد

نمیدانم چه سرّی دارد اما
نشان از آهوی صحرا نیامد

چراغ روشن بزم محبت
نگاه چشم بی پروا نیامد

برای لحظه های بی قراری
به ناز فتنه شهلا نیامد

انار و...

نشد
شرح حالی به تو بردیم و خبر از تو نشد
پیش چشم تو فسردیم و نظر از تو نشد

بسکه مشتاق تو هستیم و نظرکرده عشق
در تب و تاب تو مردیم و گذر از تو نشد

از شرنگ غم ایام و هوا خواهی دوست
شوکران دادی و خوردیم...

محتاج تو ام کرد
هر بار دیدم عشق تاراج تو ام کرد
پیغمبر شب های معراج تو ام کرد

با زورق جامانده از گرداب و طوفان
درگیر اقیانوس و امواج تو ام کرد

تنها نبودم یاد تو در سینه ام بود
با باد و بورانی که آماج تو ام کرد...

کویر
چکیده قطره باران به شانه های کویر
خزیده گوهر غلطان به خانه های کویر

از انحنای بیابان و تپه و در و دشت
تنیده ریشه به ریشه جوانه های کویر

درخت تاغ صبوری نشسته در سر راه
کشیده بر سر و رویش نشانه های کویر

گرفته شاخ و برش...

پرهیزی ندارم
تا در بساطم غیر تو چیزی ندارم
جز مهر تو ماه دل انگیزی ندارم

تا بامداد لحظه های با تو بودن
جز نغمه ی مرغ شباویزی ندارم

من وامدار سرزمین اشتیاقم
جز شوق تو در سینه واریزی ندارم

از عشق این رنگین کمان بیکرانها
زیباتر از یک صبح...

حضرت مهدی
ای منتقم آل عبا حضرت مهدی
ای حامی خون شهدا حضرت مهدی

مائیم و هواخواهی آن یوسف بازار
همراه و معین الضعفا حضرت مهدی

ای بیرق انصاف و عدالت سر دوشت
ای شوکت آئین خدا حضرت مهدی

تو وارث نوح و ید و بیضای کلیمی
عیسی نفس و...

پائیز ۴
زیباترین رقص درختانی تو پائیز
تصویری از برگ و خیابانی تو پائیز

انگار حرف تازه ای داری برایم!
لبریز عطر خاک و بارانی تو پائیز

رنگ لباست را ببینم! شاد هستی
گویا که می آئی به مهمانی تو پائیز

هوهوی باد و خش خش پای خیالی
رویاترین آهنگ...

غزه
اگرچه آتش و خون بر سر روی تو می ریزد
غبار غم به روی برج و باروی تو می ریزد

میان نارفیقانت به چشمان خودم دیدم
چه شمشیر خیانت ها به پهلوی تو می ریزد

برای کودکان بی پناهت لای لایی کن
که اشک ماتم از چشم بلا جوی...