پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
حلق سرود پاره، لب‌های خنده در گورتنبور و نَی در آتش، چنگ و سَرَنده در گوراین شهر بی‌تنفّس لَت‌خوردۀ چه قومی است؟یک سو ستاره زخمی، یک سو پرنده در گوردیگر کجا توان بود؟ وقتی که میخرامدمار گزنده بر خاک، مور خورنده در گورگفتی که «جهل جانکاه پوسیدۀ قرون شدبوجهل و بولهب‌ها گشتند گَنده در گور»اینک ببین هُبل را، بُت‌های کور و شَل رامردان تیغ بر کف، زن‌های زنده در گورجبریل اگر بیاید از آسمان هفتممیافکنندش این قوم،...
