پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
وقتی تو را برتر از آدم آفریدندیعنی فراتر از دو عالم آفریدندنامت که آمد روی لب های موذنبر گونه های صبح، شبنم آفریدندانگشتر خلقت نگینی چون تو می خواستنام تو را در قلب خاتم آفریدندوقتی تو را دردانه ی عرش خداوندوقتی دلت را کاشف الهم آفریدند حبل المتینی، سِرّ اسما خدایی نام تو را از اسم اعظم آفریدندآن روز اسماعیل، حتما «یا علی» گفتآن روز... آن روزی که زمزم آفریدندکعبه ترک دارد هنوز از اشتیاقت...
