دوشنبه , ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳
باز آمدم به خانه چه حالی! نگفتنیدیدم نشسته مثل همیشه کنار حوضپیراهن پلید مرا باز شسته بودانگار خنده کرد، ولی دل شکسته بود- رفتی مرا به خاک سپردی و آمدی؟ تنها نمی گذارمت ای بینوا پسرمی خواستم به خنده در آیم ز اشتباهاما خیال بودای وای مادرم ......
