پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
گاهی وقتها فکر میکنم شاید اینم یکی از اون کابوسهای تلخ شبانه هستش،وقتی چشهارو از لابلای مژه های که امواج طلایی خورشید بهش تابیدن و باز میکنی، میبینی ،خدا رو شکر یه خواب تلخ و سیاه بوده،انوقت میگی خدا رو شکر،زندگی جریان داره،منم سیال این راه سپید،خدایا این کابوسهای تلخو،ازمون دور کن،بتاب گرمای وجودت را از ورای این همه سیاهی...
