شنبه , ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
گاهی نباش...خودت را بردار و کمی دورتر از قافله بایست...وجودت را از همه ی آدم های اطرافت دریغ کنببین چه کسی نبودنت را حس می کند؟!چه کسی حواسش به حال و احوالات توست؟!سکوت کن و منتظر بمان...و ببین کدام آدمِ با معرفتی برایِ پیدا کردنِ تو،پس کوچه های تنهایی ات را زیر و رو می کند؟کدامشان نگرانت می شود!و اصلا چه کسی، برای نگه داشتن تو...به خودش زحمت می دهد؟اگر نبودی و دیدی...آب از آب روزمرگی هایشان تکان نخورد،تعجب نکن!رسم آدم...
