دیشب دوباره خواب تو را دیدم روشن تر از ترانه ی خورشید شفاف تر از آینه ی جویبار بود خوابی چنین زلال هرگز ندیده ام شاید از خواب های گمشده ی توست ای کاش بذر شب را می شد در خاکِ روز کاشت یا کاش خواب نیز مثل زمان اینگونه...