متن رنج اهلی

من نه طوق گردنت بودم کبوتر بازگرد
رنج این اهلی ببین ای دانه‌ی تر بازگرد
در زمین دیم من باران شدی ابادگر
خشکسالی از لبت دور ای وجینگر بازگرد
گر نظر بازی نداری خوش به اخمی راضیم
حسن و یادِ رفته ات دارم ،توانگر بازگرد
نامه‌ قولت فراموشت شد‌ه یابوس...